Dzień 93

Jest godzina 22,00...Chcę wam powiedzieć Moi Mili... i Kochani, że właśnie dzisiaj minęły trzy miesiące od momentu kiedy założyłem bloga i napisałem pierwszego posta... Jak to szybko zleciało... nie spodziewałem się, że tak długo będę pisał swoje, czasem nawet trudne posty. Był już w moim tutejszym byciu moment w którym chciałem zrezygnować z pisania. Jednak dzięki waszej, można by powiedzieć interwencji i zdecydowanej zachęcie do dalszego pisania jestem tu i cieszę się, że podjąłem decyzję o pozostaniu. Wiele się nauczyłem i mam nadzieję,że i dałem choć małą odrobinkę swojej wiedzy i przemyśleń tym którzy tego potrzebowali. Oprócz pisania posta, zamieszczałem swoje wiersze, ale dzisiaj poraz pierwszy zastanawiałem sie czy by nie zaprezentować któregoś z moich poemtów. Przedstawiany po kilka zwrotek dziennie starczył by na kilka tygodni... Jeszcze decyzji nie podjąłem... a może ktoś z was wyrazi swoja zachętę w tym kierunku... było by mi bardzo miło... Na zakończenie powiem jeszcze, że dzisiaj znowu było pochmurno i w pewnym momencie uderzyła burza... bardzo źle na mnie działają takie stany burzowe. Jedno było pocieszające w tej nagłej i niespodziewanej zawierusze... a mianowicie to, że nie towarzyszyło tej lokalnej burzy wściekłe gradobicie... Mam nadzieję, że jutro zaświeci moje piękne słoneczko i ogrzeje moje zmęczone ręce...