Dzień 68

Jest godzina 21,09. Wczoraj byłem bardzo zakręcony... nawet dzień pomyliłem i napisałem czwartek, a to przecież była środa...! Dziś jest trochę lepiej, ale jeszcze nie tak jak być powinno...jak bym chciał by było.Dziękuję wszystkim tym którzy przyszli mi ze wsparciem i nie pozwolili na zamknięcie bloga, którego piszę już od ponad dwóch miesięcy. Nie spodziewałem sie takich pozytywnych informacji od czytalnikow moich postów...i jest mi bardzo miło, że chcecie bym go dalej pisał...
w podziękowaniu zaprezentuję jeden z trzech wierszy napisanych jako tryptyk o miłości... oto pierwszy z nich:

P i e r w s z a t w a r z m i ł o ś c i :
Miłość spełniona

Miłość gdy wielka… jest spełniona,
Radość, harmonię i szczęście niesie.
Jest w górze trelem szarego skowronka,
Owocem poziomki w głębokim lesie.

Jest w kroplach deszczu, w mrozie,
W śniegu i w promieniach słońca.
Na każdym początku i końcu świata
I tam, gdzie pustyni oaza życiem tętniąca.

Spiekotą, żarem i piecem hutniczym,
Nabrzmiałym, spoconym od gorąca.
Jeśli prawdziwie przybrała swe imię,
Jest zawsze… i błyszczy bez końca.

Jest zdrowiem w każdej chorobie,
W niedoli ostatnim kęsem chleba.
Oddechem, gdy brak jest powietrza
I skrawkiem błękitu w kolorze nieba.

Także spacerem w śnieżnej zamieci,
Uściskiem dłoni i oczu lśnieniem.
Orłem, proporca łopotem na wietrze.
Płaczem, rozkoszą i zapatrzeniem.

Uśmiechem promiennym, ust czerwienią,
Rozkosznym, szalonym całowaniem,
Ciągłą ochotą, blaskiem w przestrzeni.
Wieczną pieszczotą i winobraniem…

Jest życiem, rodzeniem i umieraniem,
Cichym głosem, wspólnym śnieniem.
Energią bytów w nieskończoności…
A także… pośmiertnym odrodzeniem.

Bogdan Chmielewski