Dzień 300

I proszę, jaka okrągła sumka... 300 dni jestem już z Wami. W tej chwili jest godzina 22:10. Właśnie mija pierwszy dzień świąt... a ja od trzystu dni zasiadam tu... przed komputerem i bez względu na pogodę, nastrój, dobry czy zły humor, smutek czy radość... zdrowie, czy chorobę piszę każdego dnia swojego, ale i Waszego posta. Jestem mocno związany z Wami emocjonalnie i uczuciowo... Z jednymi mocniej, a z innymi słabiej. Czasem ktoś dołącza do ścisłego grona czytaczy... ale i są tacy, którzy odchodzą... właściwie bez podania konkretnej przyczyny. Tak jak napisała Ninka w wigilijnym wpisie do mojego posta o bezdomnym wędrowcu... Pojawił się... może nie pachniał i nie wyglądał elegancko, ale został zaproszony do wigilijnego stołu jak najbliższy członek rodziny. Posiedział, odpoczął, połamał się opłatkiem, zjadł, może opowiedział coś ze swojej smutnej historii i zniknął tak szybko jak się pojawił. Na drogę otrzymał prezent w postaci prowiantu żywnościowego i nikt nigdy więcej już go nie widział. Ale jaką radość sprawił domownikom ten obdarty gość. To było wzajemne doświadczenie siebie. To była obupulna radość brania i dawania. Bycia i niebycia... Tak samo jest z moimi czytaczami... są, określają swój status... ofiarowuja przyjaźń, czasem nie dotrzymują danej obietnicy... zdobywają się na odwagę i czasem wpisują swoje myśli do postów... i znikaja. Wtedy jest mi źle. Czuję smutek i mam w sobie uczucie opuszczenia. Czy można coś zrobić by nie odchodzili...? Jeśli nawet nie potrafią być przyjaciółmi, nie powinni dochodzić. Tu... wśród nas mogą zaznać wiele dobrego.... i chociażby dlatego powinni zostać z nami na dłużej... może nawet i na zawsze. Myślę, że nic nie można zrobić aby ich zarzymać. Oni idą przez siebie wybraną droga. Widać energetycznie odstają od tych którzy mają w sobie uczucia miłości i przyjaźni... Ale ja wiem, że kiedyś jeszcze spotkam ich na swojej drodze... Do wszystkiego trzeba dojrzeć... tak i do tych uczuć także... Ważne jest by w miarę szybko dojrzeć do nich... żeby nie powtarzać jednej i tej samej klasy w nieskończoność... I tego wszystkim z serca życzę... Dobranoc.