Dzień 295

A więc zima zadomowiła się na całego... dzisiaj mamy mrozu ciąg dalszy. W tej chwili za oknem jest 12 stopni mrozu, a na zegarze jest godzina 20:35... Piszę już codziennego posta, bo jestem zmęczony. Rano poszedłem otworzyć sklep, ponieważ była to ostatnia niedziela przed Świętami...czyli handlowa. Handlowa to może i ona była, ale ja rewelacyjnych obrotów nie zanotowałe. Odwiedziło mnie tylko dwóch klientów, którzy nabyli towaru za 37 złotych. Prawdę mówiąc nie warto było otwierać sklepu. Po zamknięciu interesu pojechałem wesprzeć swoim samochodem kolegę w transporcie wanny z hydromasażem, a po powrocie do domu robiłem cały stos pierogów z kapustą i grzybami... oczywiście są przeznaczone na wigilię rodzinną. Skończyłem je robić o 19:00 i nogi wchodzą mi w pewną część ciała...! Ale co się nie robi właśnie dla tej miłej atmosfery świątecznej... A pamiętaćie cukierki na choince...? Takie długie i w kolorowych papierkach...? Podjadałem je po cichu i sprytnie zawijałem puste papierki... Wszystko wyglądało naturalnie, ale gdy moje siostry rozbierały choinkę i chciały zjeść takiego cukierka...! Pękałem ze śmiechu kiedy rozwijały kolejne papierki... i w środku znajdowały tylko pustkę! Wszyscy macie rację... dzisiaj nie ma już tamtej atmosfery... nawet te długie cukierki smakują inaczej... A prezenty straciły na mocy... teraz każdy patrzy na wartość otrzymanego prezentu... koszmar. Przecież to nie o wartość chodzi tylko o pamięć i sprawianie sobie rodzinnych przyjemności...! Och jak dobrze, że nie jestem osamotniony w swoich wspomnieniach... Dzięki Wam wszystkim... Ślę Wam cieplutkie buziaczki... Chciałbym choć raz spędzić wigilię z Wami... którzy macie takie wspomnienia...!