Dzień 267

Dzisiaj miało być ciepło, ładnie i pięknia... a było pochmurno, zimno i byle jak... to z pewnością osłabiło wiele dobrych nastrojów i humorów... W tej chwili jest godzina 19:35 a więc skoro to czytacie, to znaczy, że napisałem tego posta. Ostatnio modny i dość dobrze nagłaśniany temat wieprzowej grypy, niejedną osobę wpędza w kompleksy i strach przed utratą zdrowia i życia... i to nie z powodu grypy tylko szczepionki, która budzi więcej strachu niż sama choroba. Media naprzemian straszą grypą i szczepionka... Co wybrać by czuć się bezpiecznie i mieć komfort psychiczny bycia w tym zwariowanym i sztzucznie napędzanym świecie ludzi biznasu farmaceutycznego...? Ano według mnie najlepiej wybrać zdrowy rozsądek. Ja w obliczu powikłań i umieralności ludzi zaszczepionych, będę unikał przyjęcia tej zarazy. Zastosuję szeroko rozumianą profilaktykę i wzmocnię swój system immunologiczny przyjmowaniem większej ilości cynku i srebra koloidalnego... i jedno i drugie jest niezbędne do dobrego funkcjonowania organizmu... Poza tym sami znawcy tematu grypowego podają w mediach, że wieprzowa grypa nie ima się ludzi silnych i właściwie przygotowanych mikroelementowo. Będę unikał większych skupisk ludzkich i nie będę brał na siebie nadmiernego ryzyka, jakim jest nierozważne stosowanie higieny osobistej... No i najważniejszą sprawą jest zaprogramowanie podświadomości na zdrowie i nie chorowanie na wieprzową grypę i inne świństwa tego biologicznego świata...
A teraz już czas zamieścić następne zwrotki mojego wiersza... oto one:

Dech wstrzymuję, potem śmiało,
Skaczę prosto w krzepkie ręce.
Babsko w zbroi rechotało…
Że się z jarzma nie wykręcę.

Umieszczając mnie na szkapie,
Sadza przodem wprost do jazdy.
Klacz z wysiłku głośno sapie,
A mój zbawca liczy gwiazdy,

O uczuciach wierszem ględzi,
Ślubów w chwale wyczekuje,
O piętnastce synów zrzędzi,
A mnie wszędzie obmacuje…