Dzień 257

Następny deszczowy dzień... a jego wieczorowa pora przypomniała mi, że jest godzina 21:20...czyli czas pisania posta. Jednym ważniejszym faktem dzisiejszego dnia było odpisanie listu redaktorowi gazety "Angora", która zamieści mój wiersz na swoich stronach poświęconych kulturze i poezji różnych ciekawych ludzi. Jak każda słota tak i dzisiejsza, nastroiły mnie na przemyślenia. Tak więc zagłębiłem się w myslach i zacząłem zastanawiać nad zjawiskiem brylowania... Nad zjawiskiem tak jakby dominacji intelektualnej jadnych nad drugimi. Skąd bierze się w ludziach taka zapalczywa chęć bycia kimś ważniejszym, mądrzejszym i krytycznie w sposób poniżający, ustawionym do wszystkich, którzy go otaczają...? Mimo braku dostatecznej wiedzy będzie taki ktoś wykazywał swoją wyższoś na ludźmi. Najgorsze z tego wszystkiego jest...Co...? Ano to, że sam krytykujacy najczęściej jest w błędzie, albo w zbyt małej wiedzy na dany temat, albo spłycając temat wybiórczym zapoznaniem się z nim zajmuje swoje, często krzywdzące innych stanowisko. Jak to jest, że nie znając dokładnie tematu podejmuje ryzyko narażenia się na blamaż i ośmieszenie. Czasem nawet godzące w jego własny interes i reputację...Czy jest to chęć dorównanie mądrzejszym od niego... czy jest to chęc bycia kimś lepszym od wszystkich innych ludzi, czy może własne nieuctwo i głupota, któte ograniczają mu skutecznie logiczne i sprawiedliwe myślenie! A może jest to preludium do panowania i posiadania innych...? Tu należałoby zadać pytanie czy jest to już egoizm i początek tyranii... czy tylko nieszkodliwa głupota kogoś kto nie potrafi być soba...!?