Dzień 253

Za oknem leje deszcz, jest słota i chłód, a na zegarku w tej chwili mija godzina 23:15... Przy takiej pogodzie zawsze nastraja mnie refleksyjnie i poddaję się biegowi myśli, krótych na codzień raczej nie dopuszczam do takiego żywego obrazu. Kiedy dorzucę do tego jakieś czynniki ludzkich zchowań i oprawię w momenty, w których mamy okazję spotkać innych ludzi, doświadczam głębokich przemyśleń na tematy natury człowieka. Jego emocji i mechanizmów działania w teraźniejszym i przyszły życiu każdej jednostki. Jednostki są niesamowicie zróżnicowane. Nawet w tych intymnych i najmniejszych grupach o jednomyślność i jedność jest raczej trudno. Doszedłem do wniosku, że tak w grupach ludzi funkcjonujących na zasadzie koleżeństwa, jak i na zasadzie przyjaźni jest wiele rzeczy, które różnią się od innych. Są ludzie, którzy bez wzgledu na rodzaj znajomości trzymają sztywno swoje przekonania i nie ustępują na krok ze swoich starych i sztywnych przyzwyczajeń. Jedni sa nieustępliwi, inni narzucają bezustannie swoją wole, jeszcze inni mimo wszystko chcą rządzić po swojemu i robią to bez uwzględnienia cudzych potrzeb, a jeszcze inni nie potrafią do końca mówić o sobie i swoich sprawach. Nie wiedzieć dlaczego stwarzają tajemnicę odnośnie własnego bycia i działania. Dobrze jest gdy nikt nie kłamie... bo gdyby kłamał zachwiałby wiarę w prawdziwą przyjaźń... ale czy stwarzanie aureoli tajemnicy nie rzutuje na zaufanie? Wcześniej czy później spostrzegamy, że w takich skupiskach ludzi, tworzą się mniejsze grupki i zaczynają funkcjonować na swoich własnych zasadach, potrzebach, wielkości intelektu i stopnia materializmu. To pokazuje w sposób jasny i zdecydowany, że lepiej funkcjonują mniejsze skupiska osób. Można śmiało powiedzieć, że im mniejsze tym lepiej się dogadują i rozumieja między sobą. A jeśli się rozumieją to i cementują swoje przyjaźnie. Musi jeszcze być coś co z mojego punktu widzenia jest najważniejsze. Muszą mieć wspólne zamiłowania, wspólne cele i chęć wspólnego, opartego na tych wartościach celu.... i to jeszcze ten cel musi być dalekosiężny. Musi być bardzo daleki, wtedy wiąże ich i jednoczy w jedność. Na szczęście jest jeszcze coś cennego co owi ludzie mają. Jest to rozum... i to dzięki niemu ludzie wykazują mądrość i tolerancję... potrafią osiągać kompromis i jednomyślne wspólne cele... a to daje siłę, wielką i szczerą przyjaźń...! Chawła ludziom mądrym, uczciwym i uczuciowym. Wszystkim którzy dając swoje przyjaźnie tworzą je w maleńkich, ale i większych grupkach na stałe i bez podłoża materialnego... jestem z Wami, bo tylko takie przyjaźnie są trwałe i najcenniejsze!