Dzień 238

Dzisiaj troszkę wcześniej zabieram się za pisanie posta... Jest godzina 23:40. Pierwszy dzień wernisażu jest za nami. Wrażenia piękne i cudowni ludzie zrobili wspaniałą atmosferę i niezapomniane wrażenia... Była frekwencja, byli wspaniali goście...i klimat zupełnej ciszy przy deklamowaniu przez lektorkę moich wierszy sprawił, że poczułem jak moja poezja wnika w serca wszystkich obecnych... Jestem szczęśliwy i mam dużą satysfakcję z powodu pięknego przedstawienia i zarazem połączenia niesamowitych fotogramów z cudownie uczuciową poezją... Mamy ochotę robić kolejne tego typu pokazy... Zachęcani miłą widownią mamy ambicję powtarzania takich wernisaży... Wszystkim, którzy brali udział w przygotowaniu wernisażu... wszystkim, którzy utrudzili się w doprowadzeni tego przedsięwzięcia do końca pięknie dziękuję... wielkie podziękownia dla osób, które przyjechały z dalekich miast... a szczególnie podziękowania i ucałowania dla jdnej, która pokonała ponad 200 kilometrów w jedną stronę żeby być na tym pokazie. Taka atmosfera i energie tych wspaniałych ludzi dają mi siłe tworzenia... Pamiętajcie to jeszcze nie koniec. Jutro drugi dzień... dzień otwarty dla wszystkich chętnych i bliskich znajomych... mam nadzieję,że będzie równie cudowny... a może i cudowniejszy niż dzisiejszy. Może zaobfituje w jeszcze większą frekfencję, czego sobie i Wojtkowi życzę... Dzięki... Jesteście wszyscy piękni i kochani!