poniedziałek, 7 września 2009
Dzień 191
Jest godzina 21:20... a więc pora na kolejnego posta. Och jak chciałbym napisać tylko i wyłącznie o szczęściu i czystej kryształowo miłości. O zgodzie i długim życiu partnerskim biegnącym tylko w zaufaniu i prawdziwej przyjaźni... ale jakże mam pisać kiedy w koło tylko posiadacze... egoistyczne podejście do partnera... związki oparte na kłamliwych deklaracjach o dozgonnej przyjaźni i miłości. Większość ludzi nie posiada nawet szacunku do siebie, ani do bliźniego, a co tu dopiero wymagać od nich szczerych zachowań, przyjaźni i miłości!!!To jest tak smutne, że aż straszne... Tylko niech mi ktoś wytłumaczy dlaczego wszyscy domagają się tego tak mocno i głośno... a jak MAJĄ JUŻ TO CZEGO PRAGNĘLI, NISZCZĄ W ZASTRASZAJĄCY I SZYBKI SPOSÓB WSZYSTKO TO CO DOSTALI OD DRUGIEGO CZŁOWIEKA!!! Ja wiem dlaczego... Ano, choć to zabrzmi strasznie i przerażająco, powiem jasno: Ludzie nie dorośli do takich uczuć i dlatego swój prymitywizm uczuciowy okazują w agresji, chęci posiadania dóbr materialnych i człowieczych. Ciągle chcemy mieć kobiety i mężczyzn na własność...chcemy mieć własnych niewolników, którzy za nas będą pracować... któży będą na każde zawołanie do łóżka i do seksu. Ludzie nie wiedzą co to jest prawdziwe partnerstwo i takie uczucia jak szczęście, empatia, przyjaźń i miłość... i dlatego nie ma co się łudzić, że jest inacze... że człowiek to ten najwspanialszy twór na ziemi... byle pies potrafi być wierniejszy i jak pokocha to na zawsze i nawet na grobie swojego pana potrafi zagłodzić się na śmierć. Broń Boże nie wymagam od partnera[ki] by dla partnera umierał z głodu! Wystarczy, że będzie w dostatku i w biedzie. W zdrowiu i w chorobie... Jakże daleko nam do psiej miłości! Ale jak w każdym temacie tak i w tym są odstępstwa od normy... są wyjątki i byłbym wręcz niewsprawiedliwy gdybym nie powiedział, że nie ma nigdzie na świecie ludzi prawdziwie kochających, prawdziwie dających przyjaźń i szczęście. Wiem, że są, bo doświadczam tego, choć niezmiernie rzadko, na własnej skórze...! Dlatego wręcz nawołuję, bądźcie ostrożni, ale ufajcie ludziom. Choć na początku z rezerwą i dystansem, aż poczujemy, że ten ktoś jest wartościowy. Wierzę, że gdzieś tam w zakamarkach świata na każdego czeka ten[ta] jedyna i właściwa połowka jabłka... Jeśli zaczniemy poszukiwania od projektowania jakim ma być przyszły partner... napewno któregoś dnia zapuka on do naszych drzwi. Szanujmy ofiarowaną szczerze przyjaźń i miłość, bo to podstawa bytu każdego człowieka. Bez miłości i przyjaźni jesteśmy jako ten jeśienny liść wyschnięty i targany byle podmuchem na wszystkie strony...
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Trudno jest spotkac prawdziwych przyjaciol, na ktorych mozna by polegac,przyjaciol ktorzy niczego nie oczekuja.Poprostu sa.Jesli takich mamy to szanujmy ich. Bo zycie bez przyjaciol jest puste.Dlatego sa nam tak bardzo potrzebni.Jesli chodzi o uczucia to ludzie zatracaja sie w pogoni za dobrami. Zatracaja swoja osobowosc, nawet szacunek bo kasa jest najwazniejsza. Wielu ludzi dla pieniedzy jest w stanie zrobic wiele zlych rzeczy.A uczucia? Schodza na dalszy plan, badz ludzie ich wcale nie pragna.To przykre.Bywaja byc moze jakies chwilowe zauroczenia, ktore mijaja tak szybko jak sie pojawily.Wiernosc w uczuciach to podstawa kazdego zwiazku.Tylko czemu ta wiernosc jest burzona?Czemu zadaja sobie bol i cierpia?Pewnie zawialo nuda w ich zwiazku, wdarla sie rutyna, status sie pogorsyl i sa pretensje badz dosc jest obowiazkow. Niepojete ale tak jest ludzie sie kochaja a potem wprost sie nienawidza.Jesli ktos ma czyste , piekne wnetrze i dobre serce potrafi pokochac szczerze nie baczac na inne przyziemne sprawy.Tak wiec poszukujmy przyjaciol, milosci ale takiej prawdziwej i prawdziwych przyjaciol. Czasem warto jest czekac nawet dlugo by potem byc szczesliwym.pozdrawiam.Nina
OdpowiedzUsuń