EPILOG

Po długim wahaniu postanowiłem zakończyć pracę z prowadzonym od ponad 500-set dni blogiem pt. "Poezja, którą da się czytać". Jak spostrzegliście 7 ostatnich postów zasadniczo odbiegało tematem od wcześniejszych treści, dlatego zostały przeniesione do nowoutworzonego bloga, który będzie poruszał właśnie taką tematykę. Mam nadzieję, że te ważne tematy wciągną was i zachęcą do czytania, i czynnego uczestnictwa w życiu nowego bloga pt. "Tropem dziwactw i bezsensu". Zapraszam. Oto nowy adres pod którym mnie znajdziecie:

http://tropem-dziwactw-i-bezsensu.blogspot.com

poniedziałek, 16 marca 2009

Dzień szesnasty

Godzina 22,59 to odpowiednia pora na napisanie spota. Od kilku dni chodzi mi po głowie zagadnienie troski człowieka o człowieka. Zadaję sobie pytanie dlaczego o jednych troszczymy się bardziej a o innych mniej,a jeszcze o innych prawie wcale. Z mojego punktu widzenia, tak się dzieje ponieważ troską o drugiego człowieka wyrażamy swoje najpiękniejsze uczucia. Uczucie miłości... wielkiej i szczerej miłości. To uczucie można mieć do wszystkich ludzi, albo tylko do tych, których bardzo kochamy. Jest to coś wspaniałego. Jest to coś, co można by porównać do cudownego wschodu słońca. Co za rozkosz wiedzieć, że jest ktoś kto bardzo kocha i wyraża właśnie w ten sposób swoją miłość. Szczęśliwi są ci wszyscy, którzy doświadczają miłości i mają w swoim otoczeniu taką osobę... Ja taką osobę mam...a więc jestem bogaczem i doprawdy wielkim szczęściarzem...

1 komentarz:

  1. A jednak miałam rację,jesteś szczęściarzem, tylko tacy ludzie tworzą piękne rzeczy. Czekam na wiersze,pozdrawiam Aniela.

    OdpowiedzUsuń